OBD2 (On-Board Diagnostics) sistemi, araçların motor ve emisyon sistemlerini izleyen bir teşhis sistemidir. 1996 yılından itibaren üretilen çoğu araçta standart olarak bulunan bu sistem, araçtaki olası arızaları tespit etmek için kullanılır. OBD2 kodları, belirli bir arızayı tanımlayan harf ve rakamlardan oluşur.
OBD2 Kodlarının Yapısı
OBD2 kodları beş karakterden oluşur: İlk karakter (Harf): Arızanın hangi sistemde olduğunu belirtir.
P (Powertrain): Motor ve şanzımanla ilgili hatalar.
B (Body): Gövde sistemleri (klima, aydınlatma vb.).
C (Chassis): Şasi sistemleri (ABS, süspansiyon vb.).
U (Network Communication): Araç içi iletişim hataları.
İkinci karakter (Rakam): Standart veya üreticiye özel olup olmadığını gösterir.
0: Genel (SAE/ISO standardı)
1: Üreticiye özel
Üçüncü karakter (Rakam): Arızanın ilgili olduğu alt sistemi belirtir.
1 ve 2: Yakıt ve hava ölçüm sistemi
3: Ateşleme sistemi
4: Emisyon kontrolü
5: Rölanti kontrolü
6: Araç içi bilgisayar
7, 8, 9: Şanzıman
Son iki karakter (Rakam): Spesifik arıza kodunu gösterir.
Örnek OBD2 Kodları ve Açıklamaları
P0300: Rastgele veya çoklu silindirlerde ateşleme hatası.
P0420: Katalitik konvertör verimliliği düşük.
P0171: Motorun fakir karışım (hava/yakıt oranı düşük) ile çalışması.
U0100: Motor kontrol modülü (ECU) ile iletişim kaybı.
Sonuç olarak
OBD2 kodları, araç sahipleri ve teknisyenler için arıza tespiti konusunda büyük kolaylık sağlar. Bir arıza ışığı yandığında, OBD2 tarayıcı ile kod okunarak sorunun kaynağı hakkında bilgi edinilebilir. Ancak, kesin teşhis ve onarım için profesyonel bir mekanik desteği almak her zaman en iyi seçenektir.
A WordPress Commenter
Hi, this is a comment.
To get started with moderating, editing, and deleting comments, please visit the Comments screen in the dashboard.
Commenter avatars come from Gravatar.